W każdy z sektorów FIS ma swoją częstotliwość radiową. Jest ona obsługiwana przez 3 główne radiostacje i jedną pomocniczą. Są one tak zlokalizowane by od 1000 m AGL w górę zapewniały pełne pokrycie radiowe. Niżej, w zależności od odległości od anteny radiostacji naziemnej oraz ukształtowania terenu i – co również ma niebagatelne znaczenie – stanu technicznego radiostacji pokładowej, występują miejsca, w których pilot może mieć trudności z nawiązaniem łączności z FIS. W takich wypadkach pomocne bardzo często bywa wejście na większą wysokość i ponowna próba nawiązania łączności z FIS.

Ponieważ każdy z sektorów FIS korzysta z kilku anten radiowych, często zdarza się, że FIS słyszy więcej statków powietrznych niż np. piloci znajdujący się w odległych krańcach danego sektora. To niesłyszenie korespondencji od innych samolotów powoduje często podwójne, a nawet potrójne transmisje z oddalonych od siebie statków powietrznych i tym samym wzajemne zagłuszanie się lotników. Dlatego tak ważne jest odczekanie ok. 10 sekund po zmianie częstotliwości zanim rozpocznie się nadawanie swojej korespondencji, poprzedzone nasłuchem czy z kontekstu korespondencji można wywnioskować, że transmisje FIS z innymi statkami powietrznymi zostały zakończone.